Είναι ένα παιχνίδι ανάμεσα στο Θανάση και το Κουν-καν, αλλά λίγο πιο δύσκολο και με περισσότερους περιορισμούς. Είναι όμως πολύ διασκεδαστικό και addicting...Μου το έμαθε ο Yasid, ένας κατά τα άλλα θεότρελος Αλγερινός μου φίλος.
Κάθε παίχτης παίρνει 14 χαρτιά εκτός από αυτόν που μοιράζει που στην αρχή παίρνει 15.
Αυτός που μοιράζει παίρνει πρώτος 3 μετά δίνει 2 στον άλλο μετρώντας 1 δυνατά και το μοίρασμα συνεχίζεται 2-2 τα χαρτία: 2-2(2)/.../2-2(7). Δηλαδή αυτός που μοιράζει δεν παίρνει τα τελευταία χαρτια. Anyway, λεπτομέρεια.
Σκοπός είναι να τελειώσουμε πρώτοι, δηλαδή να κάνουμε σετ 3 ή περισοτέρων χαρτιών ως γνωστό, δηλ πχ.ρήγας-ντάμα-βαλές ή 10-10-10.
Ο πρώτος παίκτης πετάει ένα από τα 15 χαρτιά που αρχικά πήρε και έτσι μένει με 14 και αρχίζει το παιχνίδι. Το πρώτο χαρτί έχει δικαίωμα να το πάρει ο αντίπαλος και να πετάξει κάποιο αλλο.
Στη συνέχεια δεν μπορείς να πάρεις χαρτί που πέταξε ο προηγούμενος παρεκτός και αν κατεβάσεις χαρτιά με άθροισμα >=91 στα οποία απαραίτητα πρέπει να υπάρχουν 2 "παρθένες" τριάδες με όμοια και με συνεχόμενα φύλλα(αλλιώς να το ξεχάσεις το μάζεμα από το σωρό).
Τα φύλλα επίσης μπορείς και να τα κατεβάσεις αφού έχεις τραβήξει φύλλο.
Ο αντίπαλος τώρα, αν θέλει να κατεβάσει χαρτιά, πρέπει να έχει μεγαλύτερο άθροισμα από αυτό που αρχικά κατέβηκε στο τραπέζι (το αρχικά αναφέρεται διότι απαξ και κατεβάσεις κάτω χαρτιά, έχεις δικαίωμα να κολλάς φύλλα στα δικά σου-αυξάνωντάς τα- και του αντιπάλου σου και να τελειώσεις). Τότε θα αποκτήσει και αυτός το δικαίωμα να κολλήσει στα χαρτιά σου.
Εάν έχεις μέινει με ένα χαρτί στο χέρι δεν έχεις δικαίωμα να τραβήξεις από κάτω.
Εάν ένας παίκτης βγεί ο αντίπαλος αν δεν έχει κατεβάσει χαρτιά παίρνει 100 ή αν έχει κατεβάσει παίρνει πόντους όσα ο αριθμός των φύλλων που κρατάει επί 10 (ανεξάρτητα αν κρατάει δυάρια ή δεκάρια).
Εάν ένας παίκτης βγεί πετάγοντας στο τέλος μπαλαντέρ τότε ο αντίπαλος παίρνει ή 200 ή όσα χαρτιά έχει στα χέρια του απί 20.
Το παιχνίδι εμείς το τελειώναμε στα 521...
Have fun:-)